Oranje gloed Avondrood vult de lucht alsof schilders haar kleuren en alsof de aarde verzucht daar ons constante afkeuren zoveel aan haar laat afzien En deze lucht zo vol bevangen van tranen laat het dondergerol en het vermanen duidelijk spreken Oranje vlagen verwaaien en lijken ons te veranderen als we onze hoofden draaien en wij bij anderen ook die gloed voelen Zo zacht en teder alles maakt zelfs de ruwe steen diep van binnen raakt en haar niet alleen maar samen laat Weten van de nacht die komt maar toch die beloften van stralende ochtendstond en samen maken die gelofte meer dan gestand